Na mapie oddzielnej dla każdego uczestnika trzeba określić, za pomocą odpowiednich symboli, zabytki, rezerwaty, folklor, zakłady pracy według działów i gałęzi gospodarki narodowej. Można również rozróżniać obiekty krajoznawcze z rozdanych uczestnikom (jednakowych) fotografii lub wyświetlanych przezroczy. Odpowiedzi muszą być udzielane na piśmie, aby sąsiedzi ich nie widzieli. Do trudniejszych dla organizatorów form konkursu należy prezentowanie eksponatów, strojów […]

Może obejmować zarówno wiedzę, umiejętności, jak i twórczość. Stwarza szansę stawiania zadań, które apelują do pomysłowości i twórczości młodzieży. Wymaga od SKKT zżycia się, zwartości i dobrej organizacji. Przyjmując jako kryterium podziału czas odpowiedzi na pytania, wyróżniamy konkursy błyskawiczne (zorganizowane „na poczekaniu”) i długotrwałe (wymagające dłuższego czasu na wyszukanie odpowiednich materiałów i ich opracowanie). Pierwsze z […]

Jest to forma indywidualnego łub zespołowego współzawodnictwa w różnych dziedzinach wiedzy i umiejętności z zakresu krajoznawstwa i turystyki. Konkurs rozwija refleks, ćwiczy myślenie. Dzięki zaangażowaniu emocjonalnemu uczestników przyczynia się do pogłębienia wiedzy o kraju, podejmowania działań dla środowiska. Zachęca do wykazania się Wiadomościami i umiejętnościami, wyzwala ambicje. Daje satysfakcję z osiągniętego sukcesu, a równocześnie uczy, […]

Można ją jednak urządzić pod gołym niebem, w terenie, ewentualnie przy ognisku. Na wieczornicy nie obowiązuje wyszukana dekoracja. Wystarczy, gdy towarzyszy jej kontur regionu z zaznaczonymi miastami, rzekami, herbami lub innymi charakterystycznymi motywami. Wszystko to musi być czytelne z daleka. Wskazane są rekwizyty wzbogacające treść słowną. Ważną rolę może odegrać piosenka i muzyka. W czasie jej […]

Atrakcyjną formą działalności krajoznawczo-turystycznej są wieczornice. Ich celem jest organizacja wolnego czasu. Program wieczornicy konstruujemy tak, żeby poza wiadomościami dotyczącymi regionu lub problematyki imprezy zawierał elementy zabawowe i kształcące. Podaje się je w sposób swobodny, żywy i kulturalny. Programy wieczornic zawierają montaże: słowa, pieśni, muzyki, inscenizacji, zgaduj-zgadule, wyświetlanie przezroczy i filmów krótkometrażowych. Program wieczornicy powinien być […]

Wykonujemy go na arkuszu o wymiarze 120 cm X 84 cm. Na szkicu uwzględniamy podkład (według mapy turystycznej), tj. rzeki, drogi, koleje, miejscowości, szczyty, obszary leśne, punkty widokowe; zaznaczamy też główne walory krajoznawcze trasy, posługując się powszechnie używanymi symbolami. Uzupełnienie szkicu stanowi skala oraz legenda. Na kolejnych kartach podaje się techniczne i krajoznawczo- -turystyczne informacje dotyczące […]

Wartościową formą przygotowania i utrwalenia programów wycieczek, a zwłaszcza obozów, jest sporządzanie opisów ich tras wzbogaconych ilustracjami w formie szkiców, rysunków, zdjąć. Najlepiej rozpocząć je od tras krótszych, np. weekendowych. Do opisów tras najbardziej przydatne są karty grubego papieru lub brystolu formatu A—4, które wkładamy do odpowiedniej teczki. Rozwiązanie to umożliwia uzupełnianie kart lub ich zmianę. […]

Pojęciem tym określa się zbiór materiałów niezbędnych do opracowywania programu krajoznawczego wycieczek i obozów. Materiały te wykorzystuje się również do przygotowania wieczornic, wystaw, referatów, pogadanek, gazetek, konkursów i turniejów. Organizowanie banku informacji krajoznawczej trwa z reguły kilka lat. Natomiast wzbogacanie jego zasobów ma charakter ustawiczny. Zbiory banku informacji krajoznawczej muszą uwzględniać w pierwszym rzędzie potrzeby najbliższego środowiska, […]