Na mapie oddzielnej dla każdego uczestnika trzeba określić, za pomocą odpowiednich symboli, zabytki, rezerwaty, folklor, zakłady pracy według działów i gałęzi gospodarki narodowej. Można również rozróżniać obiekty krajoznawcze z rozdanych uczestnikom (jednakowych) fotografii lub wyświetlanych przezroczy. Odpowiedzi muszą być udzielane na piśmie, aby sąsiedzi ich nie widzieli. Do trudniejszych dla organizatorów form konkursu należy prezentowanie eksponatów, strojów ludowych, postaci historycznych, wydarzeń, które uczestnicy konkursu powinni odgadnąć. Atrakcyjne są także recytacje poezji i prozy lub odtwarzanie z taśmy magnetofonowej utworów muzycznych. Zadaniem uczestników jest odgadnięcie ich autorów i ustalenie regionów, jakie reprezentują. Tematem konkursów długotrwałych, trwających przez cały rok szkolny, jest z reguły zebranie i opracowanie wiadomości własnym środowisku, regionie lub zagadnieniu krajoznawczym (folklor, przyroda, gospodarka). Opracowania mogą obejmować szkice, fotografie, kompletowanie wycinków prasowych, zbieractwo. Formami tych opracowań są: albumy, kroniki, plansze, opisy. Do grupy tej należą także konkursy czytelnicze. Polegają one na wykazaniu się wiedzą o zawartości książek i czasopism. Odpowiedzi mogą mieć formę ustną lub pisemną.
