Najwcześniej, bo już w styczniu, przystępują do pracy sekcje redakcyjne. Pierwszą ich czynnością jest zebranie monografii, przewodników, folderów i map dotyczących interesującego terenu. Zadaniem tych sekcji jest również wypożyczenie filmów o tematyce krajoznawczo-turystycznej, odnoszących się do regionów wakacyjnych wędrówek, w okręgowym przedsiębiorstwie rozpowszechniania filmów. Opracowane materiały stają się przedmiotem dyskusji podczas wieczornic organizowanych zimą. W wyniku dyskusji, w której oprócz kierownictwa i uczestników obozów zabierają głos członkowie SKKT, materiały zostają uzupełnione i poprawione; trafiają wstępnie do obozowych informatorów krajoznawczych, które po powieleniu zostają rozdane wszystkim uczestnikom obozów. Na ich treść składają się z reguły: szczegółowo sprecyzowane cele wypraw, ich programy, zwięzłe charakterystyki środowisk, opisy krajoznawcze tras w podziale na odcinki dziennych wędrówek, regulaminy obozowe, wskazówki dotyczące ekwipunku, spis podstawowej literatury krajoznawczej, map szlaków, adresy punktów noclegowych, piosenki i konkursy obozowe. Programy obozów podają: co, którego dnia i o której godzinie będzie się robić. Przykład programu obozu wędrownego „Szlakiem im. L. Węgrzynowicza”, zorganizowanego przez SKKT im. L. Węgrzynowicza przy Liceum Ekonomicznym im. O. Langego w Poznaniu, podaje K. Denek w książce Wakacyjne wędrówki młodzieży szkolnej.
