Nie wolno wchodzić do grot nie opisanych w przewodnikach i wspinać się na wieże triangulacyjne oraz drzewa. Jeżeli w górach zdarzy się wypadek, a nasze możliwości udzielenia pomocy są niewystarczające, należy wezwać Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe. Ratownicy, GOPR dyżurują we wszystkich górskich schroniskach. Przyjętym sygnałem ratunkowym jest wołanie lub sygnalizowanie wezwania dźwiękiem lub ‘światłem 6 razy na minutę w odstępach co 10 sekund. Po każdym wezwaniu następuje 1-minutowa przerwa. Każdy, kto usłyszy lub zobaczy taki sygnał, obowiązany jest odpowiedzieć w tempie 3 razy na minutę w odstępach co 20 sekund i udzielić pomocy. Jeżeli jest to niemożliwe, trzeba jak najszybciej przekazać wiadomość do najbliższej placówki GOPR. Ratownictwo górskie po dwudziestu pięciu latach działalności w ramach PTTK znalazło się w 1977 r. w gestii Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Sportu, uzyskując jednocześnie samodzielność prawną. Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe z siedzibą w Zakopanem zostało wpisane do rejestru stowarzyszeń i związków wyższej użyteczności publicznej.
