Są liczne sposoby przedstawiania działalności krajoznawczo-turystycznej w formie wystaw. Efektownie wypada połączenie odpowiedniego eksponatu z ilustracją, fotografią, rysunkiem, wycinkiem z prasy, mapą, albumem lub książką. Hasła, istotne sekwencje tekstów, a nawet pojedyncze słowa można wyróżnić wielkością liter, kolorem. Interesująco prezentują się zestawienia starych i współczesnych ilustracji. Jako ozdobniki można wykorzystać odznaki, herby, pieczęcie obiektów turystycznych. Posłużyć się nimi można w formie barwnej grafiki lub powiększeń fotograficznych. Symbole te mogą powtarzać się na wielu planszach. Funkcję akcentów zdobniczych można powierzyć kwiatom lub ceramice ludowej. Najpraktyczniejszym sprzętem wystawienniczym są zestawy plansz na stelażach typu parawanów. Pamiętamy o odpowiedniej reklamie wystawy. Pomocne są tu komunikaty w radiowęźle szkolnym, afisze i zaproszenia. Trzeba też zapewnić informację dla zwiedzających i opiekę nad całością wystawy. Zadania te warto powierzyć zorganizowanym przez SKKT zespołom dyżurnych. Wystawę jako połączenie zbieractwa z popularyzacją treści krajoznawczych regionu omawia A. Czarnowski w książce pt. Prace krajoznawcze z młodzieżą szkolną (Warszawa 1969), natomiast przykład wystawy pt. „Na ty z folklorem Podhala” podaje K. Denek w książce pt. Współczesny obóz wędrowny młodzieży.
