Ilościowy, a zwłaszcza jakościowy rozwój szkolnego ruchu krajoznawczo-turystycznego uzależniony jest od opracowania jego teoretycznych podstaw. Sprawdza się tu powiedzenie Norberta Wienera, matematyka i twórcy podstaw współczesnej cybernetyki: „Aby cokolwiek robić dobrze, trzeba znać teorię tej roboty”, przy czym teoria nie ogranicza ani inicjatywy, ani swobody działania. Przeciwnie, zmierza do optymalizacji postępowania praktycznego oraz zwiększa jego […]

Zasadniczymi hamulcami pełniejszego wykorzystania w procesie dydaktyczno-wychowawczym szkół możliwości, jakie tkwią w krajoznawstwie i turystyce są: zbyt szczupła w stosunku do potrzeb kadra nauczycieli krajoznawców; brak opracowań obejmujących w sposób całościowy i usystematyzowany metodykę prac krajoznawczo-turystycznych wśród dzieci i młodzieży szkolnej; znikome upowszechnienie dobrych przykładów pracy pedagogicznej prowadzonej w formie zajęć krajoznawczo-turystycznych w szkole, na […]

Tendencji tej trzeba się energicznie przeciwstawić. Rodzą się jednak pytania: Jak pokazać dzieciom i młodzieży piękno ojczystej przyrody, ośrodki przemysłu, nauki i kultury, dorobek myśli i pracy, „gdy tak napięte są budżety rodzinne, gdy w większości rodzin ogląda się każdą złotówkę przed jej wydaniem? Którą rodzinę dziś stać na znaczne wydatki związane z pełnym pokryciem […]

Trzeba przejść od rozproszonych poczynań do działań systemowych. Idea takiego podejścia ma w sobie coś podniecającego. Kto by nie chciał „nowości potrząsnąć kwiatem”, tworząc rzeczy lepsze od tych, które się przeżyły i przestały zaspokajać w pełni potrzeby dzieci i młodzieży w zakresie aktywności krajoznawczo-turystycznej. Wiąże się ono w nadzieją czynioną przez jego zwolenników, że stworzą […]

Typowy dla dotychczasowych koncepcji unowocześnienia krajoznawstwa i turystyki nie okazała się już mało skuteczna? Czy jednak dysponujemy innymi możliwościami? Niektórzy z autorów zajmujących się problematyką krajoznawstwa i turystyki w szkole dają na pierwsze z tych pytań odpowiedź zdecydowanie twierdzącą. Uważają, że obie z tych form aktywizacji dzieci i młodzieży przeżywają ustawiczny kryzys. Tymczasem jakby na […]

Krajoznawstwo i turystyka stanowią w życiu szkolnym zjawisko niezwykłe. Niemałą w tym rolę spełnia godna najwyższego szacunku przeszłość szkolnego ruchu krajoznawczo-turystycznego oraz jego ideały. Dlatego na działalność krajoznawczo-turystyczną w szkole trzeba patrzeć podobnie uważnie jak na inne odcinki pracy. Prześledzenie 70 lat szkolnego ruchu krajoznawczo-turystycznego nie miałoby większego sensu, gdyby sprowadzało się wyłącznie do historii, a […]

Te zasady zostały dokładnie przedstawione w opracowaniach: T. Baszkiewicz ,,W. Lietz: Co robić?” Dlatego nie będziemy ich przedstawiać teraz w tym artykule ani na stronie. Odsyłamy do lektury: Pierwsza pomoc w nagłych wypadkach. Wskazówki praktyczne. (Warszawa 1971); J. Ejmont: Poradnik PCK. (Warszawa 1970); W. Fibiger: Pierwsza pomoc. (Warszawa 1979); F. Smolarek, S. Spiewakiewicz: Pierwsza pomoc […]

Znakomity lekarz Ludwik Hirszfeld słusznie zauważył, że „człowiek, który umiera z braku ratunku, obciąża sumienia pozostałych przy życiu”. W czasie Wycieczek i wakacyjnych wędrówek grozi niebezpieczeństwo zachorowań i nieszczęśliwych wypadków. Tymczasem niemożliwe jest zorganizowanie takiego systemu pomocy doraźnej, aby w każdym wypadku czy nagłym zachorowaniu natychmiastowej pomocy mógł udzielić lekarz. Pierwszymi ratownikami uczestników wycieczek i […]