Krajoznawstwo i turystyka stanowią w życiu szkolnym zjawisko niezwykłe. Niemałą w tym rolę spełnia godna najwyższego szacunku przeszłość szkolnego ruchu krajoznawczo-turystycznego oraz jego ideały. Dlatego na działalność krajoznawczo-turystyczną w szkole trzeba patrzeć podobnie uważnie jak na inne odcinki pracy. Prześledzenie 70 lat szkolnego ruchu krajoznawczo-turystycznego nie miałoby większego sensu, gdyby sprowadzało się wyłącznie do historii, a tym bardziej do zestawienia jego dokonań. Spojrzenie w przeszłość nabiera pełnego sensu wówczas, gdy towarzyszy mu myśl o przyszłości, kiedy odtworzenie drogi, jaką krajoznawstwo i turystyka w szkole przeszły, służy temu, aby jaśniej zobaczyć jego aktualny stan, tym wyraźniej nakreślić potrzeby, zadania i perspektywy rozwoju. Czy poszukiwanie dróg pełniejszego wykorzystania walorów krajoznawstwa i turystyki w wychowaniu dzieci i młodzieży przez ewolucyjne zmiany może wyrwać je z kryzysu?
