Grupy wspólnotowo-ideologicznie, obejmujące jednostki uznające podobne wartości, poszukujące w grupie oparcia w sytuacji osamotnienia, alienacji czy izolacji wynikającej z odmiennych preferencji i zachowań kulturowych. Drugą przyczyną ich powstawania jest poczucie wspólnoty celów i rodzącej się na tej podstawie więzi ideologicznej; Grupy symboliczne, których status określony jest przez styl życia członków, sposób ubierania, rodzaj noszonych ozdób oraz uczesania, gatunek preferowanej muzyki, sposób spędzania wolnego czasu, symbole, kody komunikowania się (opierają się one w przeważającej mierze na więzi symbolicznej, lecz posiadają wspólne obszary wartości i elementy ideologii prowadzące do podobieństwa reakcji i zachowań; do tego typu należy większość subkultur młodzieżowych, stanowiących zlepek różnego rodzaju grupek połączonych wspólną symboliką i stylem życia). Grupy te cechują się odrębnością stylu życia swych członków, wyglądu zewnętrznego i zestawem atrybutów uznawanych za symbole przynależności: określony image członka grupy stanowi identyfikator przynależności, a charakterystyczne cechy wyglądu składają się na stereotypowy wizerunek całej grupy wyrażającej preferencje kulturowe, religijne, estetyczne jej uczestników (Paleczny 1997: 158, 163, 168). W poczet subkultur symbolicznych wpisuje autor m.in. skinheadów, punków, hipisów, rastafarian, hip-hopowców.
