T. Paleczny wyodrębnił i uporządkował grupy subkulturowe w Polsce nieco inaczej: Do grup środowiskowych zaliczył: homoseksualistów, git-ludzi, narkomanów, komputerowców (internautów), więźniów, alkoholików, żołnierzy; Do grup wspólnotowo-ideologicznych włączył: ugrupowania anarchistyczne („Wolność i Pokój”, „Pomarańczowa Alternatywa”, „Ruch Społeczeństwa Alternatywnego”, „Federacja Anarchistyczna”), ekologiczne – z nich najbardziej znana jest „Federacja Zielonych”; Jako grupy symboliczne przedstawił: skinów, punków, rockersów, poper- sów, dyskomanów, rastafarian, hip-hopowców (Paleczny 1997). W tym miejscu nieco dokładniej przyjrzymy się subkulturze punków. Punk powstał prawie jednocześnie w Anglii i w Stanach Zjednoczonych w drugiej połowie lat siedemdziesiątych. Za przełomowe wydarzenie, które wyzwoliło nowy nurt muzyczny, a zarazem ruch młodzieżowy, uznaje się koncert prekursorskiego angielskiego zespołu punkowego „Sex Pistols”, założonego przez Malcolma Maclarena w 1976 roku. Jedna z opinii mówi, że to właśnie on stworzył i rozpropagował punk jako nową modę, dzięki której miał zrobić złoty interes. Punk, nawet jeśli był wytworem manipulacji dorobkiewicza, szybko przeistoczył się w niezależny anarchizujący ruch.
