W ostatnich latach na rynku turystycznym zwiększyło się zainteresowanie dziedzictwem kulturowym. Zmieniły się trendy w podróżach turystycznych. Turyści stali się bardziej wymagający, turystyka stała się podróżą w poszukiwaniu autentyczności i kontaktu międzykulturowego. Tendencja ta znalazła swoje odbicie w liczbie oferowanych imprez turystycznych o charakterze poznawczym.
Turystyka stała się narzędziem stymulującym rozwój regionalny. Zmienił się stosunek mieszkańców do turystów i turystyki, a ich kultura stała się magnesem przyciągającym podróżnych. Turystyka niczym bodziec dla społeczności lokalnej przyczyniła się do prób „odtworzenia” – rekonstrukcji tradycji regionu. Formy wykorzystania elementów kultury, jak i jej prezentacji dla turystów są różne. Autentyzm przekazu jest kwestią dyskusyjną. Celem niniejszego artykułu jest ukazanie, w jaki sposób elementy kultury są wykorzystywane w kreacji produktu turystycznego na Kurpiach, oraz przedstawienie specyfiki imprez folklorystycznych (festiwali, festynów). Autor poddał analizie i opisowi największe imprezy folklorystyczne odbywające się na Kurpiach, takie jak: Niedziela Palmowa (Łyse), Wesele Kurpiowskie (Kadzidło), Miodobranie (Zawodzie). Autor pragnie odpowiedzieć na pytanie, czy imprezy folklorystyczne są nośnikiem autentycznej tradycji. Praca opiera się na własnych badaniach, na które złożyły się materiały związane z organizacją imprez oraz obserwacje i wywiady przeprowadzone z uczestnikami i organizatorami w 2005 roku.
