Jest to dość trudna forma działalności; może być realizowana w szkołach średnich. Zasadniczym jej zadaniem jest spojrzenie na działalność krajoznawczo-turystyczną pod pewnym kątem. Trzeba dążyć do tego, żeby ów punkt widzenia był poznawczo interesujący, ważny społecznie i wynikał z autentycznych zainteresowań młodzieży. Sesja popularnonaukowa, poza problematyką teoretyczną i praktyczną, może koncentrować uwagę uczestników na prezentacji wyników doświadczeń i eksperymentów. Najważniejszym walorem sesji popularnonaukowej jest zachęcenie członków SKKT do poszukiwań o charakterze badawczym. Sprowadzają się one do kształtowania umiejętności dostrzegania, formułowania i rozwiązywania problemów. Chodzi w nich o znalezienie odpowiedzi na pytania: jak jest, dlaczego tak jest i co należy zmienić, żeby było lepiej. Odmianą sesji są różne postacie „sądów” nad wybranym problemem, wydarzeniem, postacią. W tym celu powołuje się „oskarżycieli” i „obrońców”. Przygotowują oni wystąpienia, w czasie których przedstawiają fakty, dowody oraz argumenty „za” i „przeciw”. Po wysłuchaniu wystąpień sędziowie zwracają się do ekspertów, którzy wypowiadają się w kwestiach o złożonym lub szczegółowym charakterze. Następnie sędziowie wydają werdykt.
