Najczęściej spotykamy się z sytuacją, kiedy zaproszony gość odwiedza SKKT i w opowiadaniu lub gawędzie wspomina swoje przeżycia i wydarzenia, w których uczestniczył. Tego rodzaju spotkanie nie skłania uczestników do aktywności. Aby temu zapobiec, młodzież przed spotkaniem powinna zapoznać się z te- mateim. Wówczas gawęda stanie się barwnym potwierdzeniem i uszczegółowieniem posiadanej wiedzy. Członkowie SKKT mogą stawiać pytania i nawiązywać kontakt z gościem. Młodzież przeprowadza z gościem wywiad, dowiaduje się interesujących szczegółów z jego biografii. Gość wpisuje się do kroniki SKKT. Ta forma spotkań, poza wartościami intelektualnymi, zawiera także duże walory wychowawcze. W działalności SKKT występują spotkania związane z realizacją zadań i okolicznościowe. Pierwsze z nich pozwalają lepiej poznać problem, którym aktualnie zajmuje się SKKT. Jeżeli np. młodzi krajoznawcy i turyści przystępują do redagowania gazetki, warto spotkać się z dziennikarzem, który opowie o arkanach tego zawodu. W przypadku podjęcia tematyki opisów krajoznawczych, celowe jest spotkanie się z pracownikiem nauki lub autorem przewodnika, który wprowadzi w tajniki prowadzenia badań terenowych i warsztatu pracy związanych z opracowywaniem monografii. Spotkania okolicznościowe mają najczęściej na celu uczczenie rocznicy lub święta. Aby spotkanie służyło zdobyciu, pogłębieniu wiedzy i umiejętności oraz przeżyciom jego uczestników, muszą być przestrzegane zasady jego organizacji. Przede wszystkim cel spotkania musi być jasny, oczywisty zarówno dla młodzieży, jak i gości. W zależności od celu spotkania dobiera się jego formę (przy ognisku, warsztacie pracy). Członkowie SKKT powinni być nie tylko organizatorami spotkania, lecz również współtwórcami jego programu. Nawiązanie kontaktów, stworzenie miłego nastroju to elementy, które winny udanemu spotkaniu towarzyszyć. Trzeba dążyć, by spotkania były w miarę możliwości kameralne.
