W ruchu znajdują się osoby o różnym poziomie zamożności, jednak biorąc pod uwagę sytuację ekonomiczną większości, można zaryzykować twierdzenie, że nie są one dobrze sytuowane. Tramping często wiąże się u nich z podróżami autostopem – zarówno po kraju, jak i za granicą (najczęściej na Zachód). Często łączą ten środek transportu z wędrówkami pieszymi. Wiele osób podróżuje tak przez miesiąc lub dłużej, sypiając nierzadko w namiotach, rozbijając je „na dziko”, aby zminimalizować wydatki. Niejednokrotnie przystanki na trasie wytyczają daty i miejsca poszczególnych festiwali. Do innych form spędzania czasu wolnego przez punków możemy zaliczyć jazdę na rowerze (26,6%), spacery i wędrówki piesze (16,6%). Zachowania członków ruchu i ich działania mogą przybierać różnorodne formy, a wszystkie mają na celu znalezienie alternatywy wobec tych rozwiązań, które ograniczają wolność jednostki. Podobnie ma się rzecz z aktywnością ruchową respondentów. Można wprawdzie wyróżnić kilka form aktywności, które wynikają z przynależności do ruchu, jednak większość form sportu dla wszystkich podejmowanych przez punków jest powodowana nawykami nabytymi w procesie wychowania. Wprawdzie nastoletni człowiek nie jest w pełni ukształtowany i ciągle przyswaja nowe wzorce, jednak można twierdzić, że w przypadku tej kontrkultury członkowie nie są ani deprymowani, ani motywowani do rekreacji.
