Następnie trzeba udać się do najbliższej stacji sanitarno-epidemiologicznej, aby lekarz zdecydował, czy potrzebne jest zastosowanie zapobiegawcze surowicy przeciw wściekliźnie. Na szlakach letnich wędrówek ciągle jeszcze grozi niebezpieczeństwo przypadkowego odjnadywania niewypałów. „Zardzewiała śmierć” zagraża szczególnie tym grupom, które lubią wędrować „własnymi ścieżkami”. Świadomość możliwości napotkania niewypałów nakazuje zachowanie dużej ostrożności, zwłaszcza
przy przechodzeniu przez tereny, na których odbywały się działania wojenne. Często spotykaną przyczyną zagrożenia zdrowia jest niedostateczna znajomość cech charakterystycznych grzybów jadalnych i trujących. Kierownicy obozów wędrownych mogą zezwolić na zbieranie grzybów i przygotowywanie z nich posiłków tylko wówczas, gdy dobrze znają podstawowe ich gatunki. Zebrane grzyby przed gotowaniem i smażeniem muszą być dokładnie przejrzane przez osoby znające się na ich gatunkach. W rozpoznawaniu grzybów i w walce z zatruciami służy pomocą atlas grzybów. Mimo przestróg i ostrożności zdarzają się niestety zatrucia grzybami. W przypadku podejrzenia zatrucia należy jak najszybciej udzielić poszkodowanym pomocy lekarskiej. Pierwsza pomoc polega na podaniu środków przeczyszczających (1 łyżka na pół szklanki wody) oraz wywołaniu wymiotów. Następnie należy podać 10—20 tabletek węgla aktywowanego lub 1/2 1 surowego mleka, szlankę mocnej kawy naturalnej lub 30—40 kropli kardiamidu. Trzeba natychmiast zapewnić choremu opiekę lekarską. Należy pamiętać, aby podobnym zabiegom poddać wszystkie osoby, które jadły te same grzyby. Zrobić to trzeba nawet wówczas, gdy nie obserwuje się u nich żadnych objawów zatrucia. Resztki potraw należy zabezpieczyć i przekazać lekarzowi.
