Badania nad motywami podejmowania przez turystów różnych form aktywności turystycznej przez wielu badaczy są uznawane za niezmiernie skomplikowane. Ich trudność z jednej strony wynika z braku ujednoliconego sposobu badania, z drugiej zaś – z braku wiarygodności odpowiedzi, które często są jedynie deklaracjami respondentów. Mając zatem świadomość, że interpretacja przedstawionych wyników ma stanowić jedynie próbę nakreślenia podstawowych przesłanek do uprawiania pieszej turystyki górskiej, w wyniku analizy zebranego materiału dokonano następujących spostrzeżeń: Uprawiający pieszą turystykę górską kierują się głównie motywami związanymi z zaspokajaniem potrzeb estetycznych („Uprawiam pieszą turystykę górską dla piękna gór, które jest tak duże, że powracam do nich”), wynikającymi z biologicznej potrzeby ruchu („Uprawiam pieszą turystykę górską dla przyjemności wędrowania”) oraz „ucieczki” („Uprawiam pieszą turystykę górską z chęci oderwania się od codzienności”). Wymienione motywy występują niezmiennie na czołowych miejscach bez względu na kryterium podziału respondentów. Dlatego też w dalszej części wniosków akcentowane będą pozostałe motywy, których odmienność występowania była statystycznie istotna. Przebywające w górach kobiety bardziej akcentują potrzebę wypoczynku regeneracji sił psychofizycznych (należy tłumaczyć to dodatkowymi obowiązkami, jakie w naszym społeczeństwie „przypisane” są kobietom), z kolei mężczyźni większą wagę przykładają do walorów zdrowotnych wędrówki górskiej oraz ryzyka i związanych z nim przygód, jakie mogą przeżyć na szlaku turystycznym.
