Po powrocie z wycieczki kierownik zobowiązany jest rozliczyć się rachunkami i dowodami wypłat z powierzonych kwot. Udział młodzieży w opracowywaniu budżetów wycieczek i ich realizowaniu stanowi jeden z ważnych czynników wychowawczych omawianej formy pracy dydaktyczno-wychowawczej i krajoznawczo- -turystycznej. Trzeba także pomyśleć o uczniach niezamożnych i dyskretnie udzielić im pomocy przy współudziale komitetów rodzicielskich i instytucji sprawujących patronat nad szkołami. Koszty wszelkich wycieczek (poza przedmiotowymi) są pokrywane w zasadzie z funduszy uczestników. Dewizą organizatorów wycieczek powinna być troska o to, aby ze względów wychowawczych rodzice ponosili tylko część kosztów udziału dzieci w wycieczkach, i tylko wówczas, gdy te wykazują się postępami w nauce i nienagannym zachowaniem. Trzeba dążyć do tego, aby udział w wycieczkach stawał się dla uczniów nagrodą za pozytywne wyniki w nauce i sprawowaniu. Uczniowie powinni być zaangażowani w zapewnienie funduszów na wycieczki. Znaczną rolę może tu odegrać: systematyczne gromadzenie oszczędności w SKO, sprzedaż zebranych surowców wtórnych, wykonywanie prać społecznie użytecznych i usługowych, zyski ze spółdzielni uczniowskich, dotacje komitetów rodzicielskich i zakładów opiekuńczych.
