Uczestnictwo dzieci i młodzieży w turystyce stwarza możliwości realizacji wielu potrzeb o charakterze fizycznym i psychicznym. Poprzez uczestnictwo w formach i dyscyplinach turystyki, które są nośnikiem aktywności fizycznej, dochodzi do zaspokajania potrzeb warunkujących zdrowie człowieka poprzez doskonalenie sprawności i wydolności fizycznej jego organizmu. W obszarze fizycznym i psychicznym młodego człowieka dochodzi również do realizacji potrzeb regeneracji i odnowy biologicznej organizmu, którego właściwe funkcjonowanie zostało zakłócone na skutek negatywnych oddziaływań stresu, hałasu oraz zmęczenia i przeciążeń powodowanych realizacją programu w szkole. Natomiast działalność krajoznawcza towarzysząca turystyce jest formą zaspokajania dociekliwości poznawczej młodych ludzi, pozwala realizować pragnienie posiadania i rozumienia wiedzy krajoznawczej. Młody turysta, wchodząc w bezpośrednią interakcję z otoczeniem, zaspokaja również potrzebę bezpieczeństwa poprzez poczucie oparcia w nauczycielu. Działalność turystyczna w SKKT PTTK sprzyja również zaspokojeniu potrzeby przynależności społecznej i organizacyjnej. ( Zdaniem E. Kłoskowskiej (1970) udział w działalności turystycznej i krajoznawczej daje także okazję do zaspokajania potrzeb kulturalnych. Dotyczą one poczucia piękna, doznań estetycznych, przeżycia przygody i naśladownictwa (ulegania modzie, poddawania się wpływom otoczenia społecznego), zabawy, rozrywki, zobaczenia miejsc znanych z literatury czy ze środków masowego przekazu, zwiększania zakresu doświadczenia społecznego poprzez poznawanie nowych instytucji.
