Koncepcja zdrowia Arona Antonovsky’ego w perspektywie głównych celów rekreacji

Analiza „korzeni” pojęcia rekreacji wskazuje na jego związek ze zdrowiem. Łacińskie recreatio oznacza powrót do zdrowia, recreare rozumiane jest jako odtwarzanie i uzdrawianie, a recreo znaczy tworzyć na nowo, ożywić, odświeżyć, wzmocnić. Choć rekreacja spełnia różne funkcje w życiu człowieka (lu- dyczną, kreatywną, kompensacyjną), ciągłe ważnym jej aspektem jest aspekt zdrowotny. Dlatego nie bez znaczenia dla rozważań z obszaru teorii rekreacji jest sposób rozumienia tego pojęcia. W początkowej fazie rozwoju rekreacji największą uwagę skupiał wysiłek fizyczny, który analizowano jedynie w kontekście rozwoju biologicznej sprawności organizmu. Przeważały więc analizy efektów rekreacji w kategoriach anatomiczno-fizjologicznych. Odejście od biotechnicznego rozumienia człowieka w kierunku jego holistycznej koncepcji (zainicjowane przede wszystkim na polu teorii wychowania fizycznego) wpłynęło na wzbogacenie analizy efektów rekreacji o kontekst społeczny i psychiczny człowieka (Kunicki 1997: 84). U podstaw każdej definicji zdrowia leży także określony model antropologiczny. Wpływa on na wskazanie roli człowieka w procesie utrzymywania zdrowia, determinuje ujęcie relacji między człowiekiem a jego środowiskiem naturalnym i społecznym. Świadoma akceptacja koncepcji zdrowia wiąże się także z preferencjami środków, które umożliwiają jego utrzymanie i pomnażanie. To właśnie sposób rozumienia zdrowia może podważać lub uzasadniać określone formy aktywności fizycznej. Może także odsłonić nowe obszary ich oddziaływań, a tym samym pogłębić perspektywy analizy zagadnień z obszaru rekreacji.