Ilościowy, a zwłaszcza jakościowy rozwój szkolnego ruchu krajoznawczo-turystycznego uzależniony jest od opracowania jego teoretycznych podstaw. Sprawdza się tu powiedzenie Norberta Wienera, matematyka i twórcy podstaw współczesnej cybernetyki: „Aby cokolwiek robić dobrze, trzeba znać teorię tej roboty”, przy czym teoria nie ogranicza ani inicjatywy, ani swobody działania. Przeciwnie, zmierza do optymalizacji postępowania praktycznego oraz zwiększa jego efektywność, umożliwiając racjonalny wybór celów, treści, zasad, metod, form i środków krajoznawczo-turystycznego działania wśród dzieci i młodzieży szkolnej. Zatem istnieje pilna potrzeba prowadzenia z pozycji psychologiczno-pedagogicznych i socjologicznych kompleksowych badań różnych aspektów szkolnego ruchu krajoznawczo-turystycznego. Do pierwszoplanowych należą poszukiwania badawcze, które skoncentrują się na miejscu krajoznawstwa i turystyki w całokształcie działalności szkolnej, pozaszkolnej i pozalekcyjnej oraz wolnego czasu młodzieży uczącej się; założeniach organizacyjno-programowych szkolnego ruchu krajoznawczo-turystycznego; poznawaniu zainteresowań krajoznawczo-turystycznych młodzieży; walorach krajoznawstwa i turystyki szkolnej; możliwościach krajoznawstwa i turystyki w realizacji dyspozycji kierunkowych i instrumentalnych wśród uczestników wycieczek i obozów; kształceniu, dokształcaniu i doskonaleniu kadr dla potrzeb szkolnego ruchu krajoznawczo-turystycznego; wzorcach krajoznawczo- turystycznego spędzania wolnego czasu przez dzieci i młodzież; określeniu optymalnych warunków, w których stawiane przed krajoznawstwem cele i zadania byłyby zrealizowane najpełniej; motywach kreujących oblicze krajoznawstwa i turystyki w środowisku młodzieży szkolnej; cechach osobowości efektywnego opiekuna SKKT; przejawach występowania krajoznawstwa i turystyki w środowisku młodzieży szkolnej; czynnikach hamujących rozwój działalności krajoznawczo-turystycznej w szkole; kształtowaniu postaw w czasie procesu dydaktyczno-wychowawczego, prowadzonego w aspekcie krajoznawstwa i turystyki; bazie szkolnego ruchu krajoznawczo-turystycznego’ ze szczególnym uwzględnieniem schronisk młodzieżowych w wychowaniu do współpracy międzynarodowej.