Potrzeba lepszej organizacji obozów wędrownych

Jakkolwiek obozy wędrowne są łubianą formą wakacyjnego wypoczynku młodzieży, nie idzie to jednak w parze z należytą ich organizacją. Źródła niedociągnięć tkwią najczęściej w oderwaniu obozów od pracy dydaktyczno-wychowawczej szkół, przypadkowym doborze kadry, powierzchownym przygotowaniu kierownictwa i uczestników do obozów, nieprecyzyjnym określeniu celów i zadań obozów wędrownych, szablonowych formach przeprowadzania samych wędrówek. Warto zastanowić się nad tym, jak należy organizować obozy wędrowne, aby zapewniały one racjonalny, sensowny wypoczynek, wzbogacały wiedzę uczestników o kraju, kształtowały charakter i rozwijały, cechy niezbędne w życiu rodziny, szkoły, organizacji młodzieżowych, SKKT, środowiska rówieśniczego i społeczeństwa. Zatem chodzi w tej wymianie poglądów o podjęcie próby poszukiwania wzorca obozów wędrownych i ich optymalizacji. Termin „optymalny” oznacza najlepszy w danych warunkach, z punktu widzenia założonych celów i zadań. Nie można go utożsamiać z pojęciem „idealny”.