„Uczestnictwo ludzi dorosłych w regularnej aktywności fizycznej jest z jednej strony wskazaniem ujmowanym w kategoriach powinności (jako czynnik zdrowia), z drugiej strony podlega nierzadko szeregowi ograniczeń, wynikających głównie ze specyfiki tej fazy życia człowieka: nasilenia obowiązków zawodowych, rodzinnych i społecznych” (Walońska, Salita, Piotrowska 1998: 9). Jednak w tym właśnie okresie życia uczestnictwo w ćwiczeniach fizycznych pełni wiele ważnych funkcji zdrowotnych, społecznych, profilaktycznych, socja- lizacyjnych i innych. Wybór aktywnego trybu życia wynika z szeregu czynników. Do negatywnych, obniżających indywidualne uczestnictwo w aktywności fizycznej dorosłych zalicza się: choroby, bariery ekonomiczne, subiektywne odczucie braku wolego czasu, nowe obowiązki zawodowo-rodzinne. Pozytywnymi zaś, wzmagającymi skłonność do systematycznego uczestnictwa dorosłych w rekreacyjnej aktywności ruchowej, są: stabilizacja życiowa, pozytywne doświadczenia sportowe wyniesione z dzieciństwa, przejmowanie nowych wzorców życia przez młodych ludzi lub też zjawisko opróżnionych gniazd – związane z odchodzeniem wydoroślałych dzieci z domu rodzinnego (Wolańska, Salita, Piotrowska 1998).
